رسام مگ گزارش می­‌دهد؛

صندوق‌های سرمایه­ گذاری براساس نوع مدیریت سبد دارایی خود به دو دسته فعال و غیرفعال تقسیم می‌شوند. صندوق ­های سرمایه‌گذاری با مدیریت فعال در تشکیل پرتفوی خود از خدمات کارشناسان و مشاوران سرمایه‌گذاری استفاده کرده و در تعیین ترکیب بهینه دارایی‌های پرتفوی خود از تمامی فرصت‌های سرمایه‌گذاری بهره می‌گیرند. این صندوق‌ها به طور مداوم در جستجوی یافتن موقعیت‌های پربازده و ارزیابی و خرید و فروش اوراق بهادار و سرمایه‌گذاری در آنها هستند.

در مقابل، صندوق‌هایی که با استراتژی منفعلانه مدیریت می‌شوند هزینه و نیروی زیادی را برای تشکیل و تعدیل پرتفوی خود اختصاص نمی­ دهند. این صندوق ­ها در دو گروه کلی قابل طبقه ­بندی هستند. صندوق ­هایی که از یک شاخص مبنا پیروی می‌کنند و مدیران آنها تلاش می­ کنند تا سبدی از اوراق بهادار با ترکیب و اوزان متناسب با یک شاخص مبنا را تشکیل دهند تا بر این اساس عملکردی مشابه با عملکرد آن شاخص داشته باشند. در نتیجه تنها زمانی خرید و فروش سهام در این صندوق ها ضرورت می‌یابد که وجهی به‌ واسطه ورود سرمایه‌گذار جدید اضافه یا به دلیل خروج یک سرمایه‌گذار کم شود. بنابراین حجم معاملات این صندوق‌ها پایین است و به تبع آن هزینه معاملاتی پایینی نیز دارند. دسته دیگر صندوق­ هایی هستند که در سپرده بانکی و اوراق بادرآمد ثابت سرمایه­ گذاری می ­کنند و بنابراین معاملات زیادی در پرتفوی آنها اتفاق نمی ­افتد.

برای تعیین میزان فعال‌ بودن صندوق‌ها معیار‌های مختلفی وجود دارد که یکی از این معیار‌ها نسبت حجم خرید و فروش ­های سالانه صندوق ­ها به میانگین خالص ارزش دارایی‌های آنها است. در ادامه مقایسه صندوق‌ها با استفاده از این معیار ارائه شده است: