معرفی اجمالی صندوقهای سرمایهگذاری
تاریخ انتشار: ۱۸ دی, ۱۳۹۷ - آخرین بروز رسانی : ۱۸ دی, ۱۳۹۷
سرمایهگذاری در بورس اوراق بهادار ریسکهای زیادی به همراه داشته و ممکن است باعث متضرر شدن سرمایهگذار شده و یا حتی منجر به نابودی سرمایه او شود. به همین دلیل، امروزه و در اغلب کشورهای پیشرفته سرمایهگذاران، خودشان مستقیماً وارد بازار نشده و اوراق بهادار را به نام و حساب خود خرید و فروش نمیکنند. بلکه سرمایه خود را در نهادهای مالی که با هدف جمعآوری وجوه از مردم ایجاد شدهاند قرار میدهند. سپس این منابع، توسط یک تیم حرفهای سرمایهگذاری میشود.
مهمترین و شاخصترین این نهادها که سرمایههای کوچک را جمعآوری کرده و در بازار اوراق بهادار سرمایهگذاری میکنند، صندوقهای سرمایهگذاری مشترک هستند. این صندوقها سرمایههای مشتریان را جمع کرده و وجوه مذکور را در انواع مختلف سهام و اوراق بهادار دیگر سرمایهگذاری میکنند. بدین ترتیب سرمایهگذاران در سود و زیان احتمالی این صندوقها سهیم خواهند بود. در ادامه به معرفی مختصر انواع صندوقهای سرمایهگذاری پرداخته میشود:
نخستین صندوق سرمایهگذاری چگونه شکل گرفت؟
این که نخستین بار ایده تشکیل چنین صندوقهایی کجا و کی به ذهن بشر رسیده مورد اختلاف است. برخی تشکیل نخستین صندوق سرمایهگذاری را در اواخر قرن هجدهم در هلند و توسط شخصی به نام آبراهام وَن کِتویچ دانستهاند. اما نخستین صندوق سرمایهگذاری به شیوه مدرن آن در سال ۱۹۲۴ در بوستون در ایالات متحده آمریکا تأسیس شده است. سود قابل توجهی که این صندوقها در دهه هشتاد و نود میلادی در ایالات متحده آمریکا نصیب سرمایهگذاران خود کردند توجهات بسیاری به این صندوقها جلب کرد و باعث گسترش روزافزون آن شد. به حدی که امروزه از هر سه نفر در ایالات متحده یک نفر در این صندوقها سرمایهگذاری کرده است.
این صندوقها نخستین بار در ایران در بند ۲۰ ماده ۱ “قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران” (مصوب ۱۳۸۴) مورد اشاره قرار گرفت. اما حدود چهار سال بعد قانونگذار با تفصیل بیشتری راجع به کیفیت تأسیس، اداره و انحلال آن اظهارنظر کرد. این مقررات در قانون توسعه ابزارها و نهادهای مالی جدید به منظور تسهیل اجرای سیاستهای کلی اصل چهل و چهار قانون اساسی ذکر شدهاند.
انواع صندوقهای سرمایهگذاری
صندوقهای سرمایهگذاری برحسب ترکیب دارایی اقسام مختلفی دارند. بدین معنی که براساس این که منابع نقدی سرمایهگذاران را در کدامیک از اقسام اوراق بهادار سرمایهگذاری میکنند، دستهبندی میشوند. اقسام این صندوقها از قرار زیر است:
صندوق سرمایهگذاری با درآمد ثابت
این نوع صندوق بیشتر حجم سرمایه مشتریان خود را در اوراق بهادار با درآمد ثابت یا سپردههای بانکی مدتدار سرمایهگذاری میکنند. مهمترین ویژگی این قبیل صندوقها میزان بسیار پایین – و نزدیک به صفر – ریسک ناشی از سرمایهگذاری در آنهاست. به همین دلیل سودی که این صندوقها به دست میآورند معمولاً پایین است.
صندوق سرمایهگذاری در سهام
نقطه مقابل صندوقهای سرمایهگذاری با درآمد ثابت، صندوقهای سرمایهگذاری در سهام هستند. قسمت عمده منابع این دسته از صندوقها در سهام پذیرفتهشده در بورس و فرابورس سرمایهگذاری میشود. از آن جایی که سرمایهگذاری این صندوقها در سهام است سرمایهگذاری در آن با ریسک نسبتاً بالاتری مواجه است و درعوض سودآوری آن نیز فاقد محدودیتهایی است که صندوق سرمایهگذاری با درآمد ثابت دارد.
صندوقهای سرمایهگذاری مختلط
این قبیل صندوقها حد وسط صندوقهای با درآمد ثابت و صندوقهای سرمایهگذاری در سهام است. همانطور که از نام این صندوقها پیدا است، منابع تحت مدیریت آنها به نسبت تقریباً برابر بین اوراق بهادار با درآمد ثابت و سهام پذیرفتهشده در بورس و فرابورس تخصیص مییابد.
البته صندوقهای سرمایهگذاری مذکور را با پارامترهای دیگری نیز میتوان تقسیمبندی کرد. مثلاً صندوق سرمایهگذاری با/ بدون تقسیم سود، صندوق سرمایهگذاری با/ بدون ضامن نقدشوندگی، صندوق سرمایهگذاری با/ بدون تضمین حداقل سود، صندوق سرمایهگذاری مبتنی بر صدور و ابطال و صندوق سرمایهگذاری قابل معامله در بورس و … .
ثبت نظر شما
نظرات کاربران