برخی عوامل موثر بر توسعه صنعت صندوقهای سرمایهگذاری
تاریخ انتشار: ۵ تیر, ۱۳۹۷ - آخرین بروز رسانی : ۵ تیر, ۱۳۹۷
صنعت صندوقهای سرمایهگذاری در سالهای اخیر بیشترین رشد را در بین انواع واسطههای مالی در سطح دنیا داشته است. با این وجود لازم است عوامل کلان اثرگذار بر توسعه بیشتر این صنعت بررسی شود تا برنامهها و اقدامات لازم در جهت توسعه هرچه بیشتر صندوقها بکار گرفته شود.
رسام مگ، مجله خبری صندوقهای سرمایهگذاری
صنعت صندوقهای سرمایهگذاری در سالهای اخیر بیشترین رشد را در بین انواع واسطههای مالی در سطح دنیا داشته است. در برخی کشورها مثل آمریکا این صنعت سابقه بیشتری دارد و در برخی کشورها نوآوری جدیدتری محسوب میشود. در ایران، صندوقهای سرمایهگذاری از سال ۱۳۸۶ معرفی شدند و با استقبال قابل توجهی از طرف سرمایهگذاران و نهادهای مالی مواجه شدند و طی یک دهه تعداد آنها به بیش از ۲۰۰ صندوق رسید که توانستند با جلب اعتماد بیش از ۲ میلیون سرمایهگذار، مدیریت حرفهای حدود ۱۵۰ هزار میلیارد تومان از داراییهای آنها را به عهده بگیرند.
با وجود رشد مطلوب این صندوقها در سالهای گذشته، لازم است عوامل کلان اثرگذار بر توسعه این صنعت بررسی شود تا برنامهها و اقدامات لازم در جهت توسعه هرچه بیشتر صندوقها بکار گرفته شود. در ادبیات مالی ویژگیها و متغیرهای مختلفی به عنوان عوامل موثر بر توسعه این صنعت ذکر شده است. در ادامه تعدادی از عوامل تعیینکننده توسعه صنعت صندوقهای سرمایهگذاری که در تحقیقات مالی بررسی شده، ارائه میگردد.
“تولید ناخالص ملی سرانه” یکی از متغیرهای معرف “توسعه اقتصادی” است و مقادیر بالاتر آن به معنی استانداردهای زندگی بالاتر، آموزش و مهارتهای بالاتر و صنایع توسعهیافتهتر و مشوقهای بیشتر برای نوآوری و سرمایهگذاریهای جدید خواهد بود. بنابراین افزایش تولید سرانه منجر به عملکرد بهتر صندوقهای سرمایهگذاری خواهد شد.
“توسعه مالی” نیز یکی دیگر از متغیرهای مهم در این حوزه است. بازارهای مالی توسعهیافتهتر مزایایی را برای صندوقهای سرمایهگذاری دارند، از جمله نقدشوندگی بیشتر و هزینه معاملات کمتر. همچنین بازارهای مالی توسعهیافتهتر تقاضای بیشتری برای محصولات مالی و صنعت مالی پیچیده ایجاد خواهد کرد. بنابراین هرچه سیستم مالی توسعهیافتهتر باشد، عملکرد صندوقهای سرمایهگذاری نیز بهتر خواهد بود. شاخصهای توسعه مالی شامل نسبت ارزش بازار کل سهام به تولید ناخالص ملی، نسبت گردش سهام (ارزش کل سهام معامله شده به کل ارزش بازار) و هزینههای معاملاتی است.
متغیر مهم دیگر “حمایت از سرمایهگذار” است که نشاندهنده کیفیت محیط حقوقی است و تاثیر زیادی بر توسعه سیستم مالی کشورها دارد. تفاوتهای سیستم حقوقی بر رفتار سرمایهگذاران تاثیر میگذارد. در محیطهایی که حقوق سرمایهگذاران به خوبی حمایت نمیشود سرمایهگذاران از سرمایهگذاری در بازارهای مالی اکراه خواهند داشت. بنابراین کشورهایی که در آنها حمایت از سرمایهگذار ضعیفتر باشد، بازار سهام و بازار بدهی کوچکتری خواهند داشت. بر همین اساس بین متغیر حمایت از سرمایهگذار و عملکرد صندوقهای سرمایهگذاری هم رابطه وجود خواهد داشت. سیستمهای حقوق مدون نسبت به حقوق غیرمدون تفاوتهای زیادی از نظر حمایت از سرمایهگذار ایجاد میکنند. شاخص دیگر حمایت از سرمایهگذار، کیفیت افشای اطلاعات است که هر چه سطح آن بالاتر باشد، به توسعه بخش مالی و صنعت صندوقهای سرمایهگذاری بیشتر کمک میکند.
“ویژگیهای فرهنگی و اجتماعی” نیز با تاثیرگذاری بر فرهنگ مصرف و پسانداز و رفتار سرمایهگذاری افراد، میتوانند بر عملکرد صندوقهای سرمایهگذاری موثر باشد. به عنوان مثال، میزان نفوذ و گسترش زبان ملی یا رسمی مشترک، سطح دینداری (ارزشها و اعتقادات مذهبی)، سطح اعتماد در جامعه، گرایش جامعه به توسعه بخش خصوصی در مقابل بخش دولتی (ترجیح مالکیت خصوصی یا عمومی) و فرهنگ جمعگرایی در مقابل فردگرایی نیز از متغیرهای دیگر این حوزه است. سطح شاد بودن جامعه نیز از آن جهت که گرایش به پسانداز و سرمایهگذاری را تحت تاثیر قرار میدهد، میتواند بر صنعت صندوقهای سرمایهگذاری موثر باشد.
صندوقهای سرمایهگذاری با پخش کردن منابع خود در صنایع و شرکتهای مختلف، میتوانند از مزایای تنوعبخشی برخوردار گردند. بنابراین تنوع بیشتر صنایع و تفاوت همبستگی بین بازده صنایع به ایجاد مزیتهای ناشی از تنوعبخشی صندوقها کمک میکند و منافع زیادی را برای سرمایهگذاران صندوقها به دنبال خواهد داشت. در شرایطی که نوسانات صنایع مختلف مشابه باشد، مزیتهای تنوعبخشی صندوقها و درنتیجه اقبال به آنها کمتر خواهد بود.
عمر صنعت صندوقهای سرمایهگذاری در کشور نیز متغیر مهم دیگری است که بر عملکرد صندوقهای سرمایهگذاری موثر است. هر چه زمان بیشتری از آغاز فعالیت این صنعت در کشور گذشته باشد و تجربه فعالیت در این حوزه بیشتر باشد، تجربه سرمایهگذاران در این بخش بیشتر خواهد بود و سرمایهگذاری بیشتری در صندوقهای سرمایهگذاری صورت میگیرد. همچنین هرچه عمر این صنعت بیشتر باشد تجربه مدیران صندوقها نیز بیشتر خواهد بود. بعلاوه عمر بیشتر این صنعت به کارایی بیشتر بازار کمک میکند و این خود به عملکرد بهتر صندوقها منتهی میشود.
ثبت نظر شما
نظرات کاربران