عوامل موثر بر عملکرد صندوقهای سرمایهگذاری
تاریخ انتشار: ۲۲ اردیبهشت, ۱۳۹۷ - آخرین بروز رسانی : ۲۴ اردیبهشت, ۱۳۹۷
شناسایی فاکتورهای اثرگذار بر عملکرد صندوقهای سرمایهگذاری کمک زیادی به سرمایهگذاران برای انتخاب از بین صندوقهای سرمایهگذاری میکند. البته بخش قابل توجهی از عملکرد صندوقها در اثر عوامل منحصر به فرد صندوقها ایجاد میشود و قابل توضیح با ویژگیهای صندوق نیست، ولی با این وجود در تحقیقات مختلف، یک سری از متغیرها و ویژگیهای خاص صندوقها به عنوان عوامل تعیینکننده عملکرد آنها مورد بررسی قرار گرفته است.
رسام مگ گزارش میدهد:
یکی از مهمترین فاکتورهای بررسیشده در تحقیقات مختلف، اندازه صندوق است. صندوقهای بزرگتر مزیتهای خاصی نسبت به صندوقهای کوچک دارند که شامل صرفهجویی به مقیاس بیشتر (به دلیل هزینههای ثابت صندوقها)، منابع تحقیقاتی بیشتر، شکاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش کمتر (به دلیل قدرت چانه زنی بیشتر) میباشد. درمقابل، صندوقهای بزرگتر چالشهای خاصی نیز دارند، از جمله اینکه وقتی صندوقها بزرگتر میشوند صنایع و فرصتهای سرمایهگذاری بیشتری را باید جستجو کنند و بنابراین مهارتهای مدیریتی آنها با توزیع بیشتر پرتفوی، کارآیی خود را از دست میدهد (عکس مزیت صرفهجویی به مقیاس) و بنابراین صندوقهای بزرگتر نسبت به کوچکترها کمتر فعال خواهند بود و به تدریج به سمت صندوقهای شاخصی متمایل میشوند. همچنین صندوقهای بزرگ به دلیل معاملات بزرگتر، فشار قیمتی بیشتری را در زمان معاملات خود ممکن است متحمل شوند.
عمر صندوق معیاری از تواناییهای مدیریتی صندوقهای سرمایهگذاری است. اگرچه صندوقهای سرمایهگذاری جوانتر ممکن است هوشیارتر باشند، ولی تجربه پایینتر آنها میتواند هزینههایی را به آنها تحمیل نماید. در تحقیقات مختلف نتایج متفاوتی از تاثیر عمر صندوق بر عملکرد آنها بدست آمده ولی در مجموع صندوقهای جوانتر ممکن است تنوعبخشی کمتری داشته باشند و ریسک بالاتری نیز به دلیل تجربه کمتر متحمل شوند و بنابراین از نظر بازده تعدیل شده با ریسک عملکرد ضعیفتری از صندوقهای بزرگتر داشته باشند.
هزینههای صندوق از عوامل مهم موثر بر عملکرد آنهاست. صندوقها چند نوع هزینه شامل هزینههای صدور، ابطال، هزینههای سالانه و … را به سرمایهگذاران خود تحمیل میکنند. بعلاوه صندوقهای فعال هزینههای بالاتری نسبت به صندوقهای غیرفعال و شاخصی خواهند داشت. در اصل هزینههای صندوق به عنوان قیمتی است که سرمایهگذاران ناآگاه و غیرحرفهای به مدیران حرفهای پرداخت میکنند تا وجوه آنها را اداره نمایند. بنابراین بعضی از محققین ادعا میکنند پرداخت هزینههای اضافی مدیریتی باعث میشود بازده اضافی صندوقها برای سرمایهگذاران خنثی شود. نتایج تحقیقات در این زمینه بسیار متناقض است و بعضی تحقیقات رابطه مثبت بین هزینههای صندوق و عملکرد را تایید کردهاند و بعضی دیگر از تحقیقات رابطه عکس را نشان دادهاند.
افزایش تعداد افراد تیم مدیریتی صندوق اگرچه به نوبه خود ممکن است چالشهای تصمیمگیری گروهی را به همراه داشته باشد ولی از این جهت که فرصتهای متنوعتر تصمیمگیری را فراهم میکند دارای مزیت است و ابهام را کمتر میکند. بنابراین با افزایش تعداد مدیران، عملکرد صندوق بهتر میشود. صندوقهایی که تیم مدیریتی متنوعتری را داشته باشند، در صورتی که دچار بروکراسی و کندشدن تصمیمگیری و کاهش مسئولیتپذیری افراد تیم نشوند و نیز بتوانند هزینههای مدیریتی را نیز به خوبی کنترل کنند، عملکرد بهتری خواهند داشت.
دوره تصدی مدیریتی صندوقها نیز اهمیت زیادی در عملکرد آنها دارد. این شاخص، تجربه مدیریتی را نشان میدهد و سرمایهگذاران ترجیح میدهند در صندوقهایی سرمایهگذاری کنند که مدیران آنها تجربه بیشتری در آن صندوق داشته باشند. مدیران با تجربه در تجزیه و تحلیل و پردازش اطلاعات کارآتر هستند. از طرفی، مدیرانی که سابقه کمتری در صندوق داشته باشند، ممکن است هوشیارتر عمل کرده و انگیزههای بیشتری برای عملکرد بهتر داشته باشند.
ثبت نظر شما
نظرات کاربران